Steeds vaker hoor je in het nieuws dat het aantal burn-out klachten onder jongeren aan het groeien is. In de media wordt hier met enige verbazing over gesproken. Want hoe kan het dat jongeren, die in de kracht van hun leven zitten, een burn-out krijgen? In artikelen die hierover gaan wordt veel gekeken naar de karaktertrekken van millennials (generatie geboren na 1980). Deze generatie is volgens psycholoog Thijs Launspach (zie artikel AD) o.a. individualistisch opgevoed, kijkt bij vragen veel naar leeftijdsgenoten en stelt uitermate hoge eisen aan zichzelf. Ik zou de rol van het constant online zijn (smartphone en sociale media) in dit kader wel eens verder willen belichten.

Het verschil met zo’n 20 jaar geleden is toch bijna niet te bevatten? Als je anno 1997 de deur uitging, dan kon het zijn dat je de rest van de dag gewoon niet bereikbaar was. En daar maakten we ons vervolgens geen moment druk over. Ga iemand nu maar eens vragen de smartphone een dagje thuis te laten, kun je lachen. En die smartphone gaat ook mee naar studie of werk. Aan de ene kant heb je de sociale druk van het constant bereikbaar moeten zijn. Dat zijn allemaal losse eindjes waar je de hele tijd het gevoel van kan hebben dat je er iets mee moet. En dat zorgt voor onrust. De volgende zaken zijn daar verantwoordelijk voor:

– Veel apps op de smartphone;
– Messengers;
– Whatsapp groepen;
– Overvolle mailbox;
– Smsjes;
– Gebeld worden.

Aan de andere kant heb je de druk om te presteren die sociale media op mensen uitoefent. Meer dan ooit tevoren wordt overal het perfecte plaatje geprojecteerd. Door media en vrienden. Je wordt constant en vanuit allerlei hoeken gewezen op het feit dat je moet verbeteren en aanpassen om bij te blijven. Er is dus een constante stroom aan verwachtingen en prikkels, die zelfs tot verslaving kunnen leiden. Ga maar na. Wil je alles graag goed doen? Wil je overal aan meedoen? Wil je een rijk leven leiden zoals je elke dag op Instagram en Facebook ziet? Gaat alles voorspoedig, dan hoeft dit niet zo’n probleem te zijn. Ben je echter een beetje overwerkt, gestrest of niet zo stabiel, dan kan het continu online zijn als een soort katalysator gaan werken. En dan wordt het heel druk in je hoofd.

Ik denk dat het belang om keuzes te maken waaraan je online wel of niet meedoet steeds groter gaan worden. Werkgevers zullen nu, en in de toekomst, meer rekening moeten gaan houden met een gezonde balans van haar werknemers. De focus op één handeling of taak en niet twintig dingen tegelijk. Dat is en wordt nog een behoorlijke uitdaging met al die razendsnelle ontwikkelingen en de wensen van haar gebruikers.

Heb je een vraag voor Eigen Weg Advies? Vul dan gerust het contactformulier in.